Za enigmatycznym projektem iamamiwhoami stoi Jonna Lee, która zdobyła sławę poprzez wysyłanie tajemniczych paczek do dziennikarzy muzycznych i bezpośrednie publikowanie swoich dzieł w serwisach internetowych. Producenci całego przedsięwzięcia pozostają jednak przy tym anonimowi. Dziś (dokładnie 2 dni temu) iamamiwhoami powraca na scenę z utworem ; john, zawierającym kolejny oryginalny klip. Futurystyczne motywy wskazują skandynawską konwencję w stylu Robyn, Lykke Li, Röyksopp czy The Knife. Zwróćcie uwagę na to łóżko z rolek papieru toaletowego i seksowny taniec Jonny - czyżby kobieca odpowiedź na specyficznie tańczącego Thoma Yorke'a? A może bardziej styl Lady Gagi?
Szokujące, niezwykle chwytliwe - nie mogę określić tego inaczej, jak po prostu fuckin genius. Zobaczcie sami.
Smother to tytuł trzeciej płyty grupy Wild Beasts, która przedwczoraj pojawiła się w sklepach. Zespół wciąż dość anonimowy w Polsce, znany jest na świecie z szokujących, wieloznacznych tekstów piosenek i nietypowego grania, łączącego muzykę kabaretową i cyrkową z gitarową; ale przede wszystkim z powodu wyróżniającego się, niezwykle ekspresyjnego falsetu Haydena Thorpe'a, porównywanego z Antonym Hegartym. W 2007 roku słynny magazyn NME ogłosił Wild Beasts najbardziej obiecującym zespołem roku i grupa nie zawiodła tych oczekiwań, wydając od tamtego czasu trzy wspaniałe płyty. Po raz kolejny Wild Beasts wzbudzają emocje swoim specyficznym stylem, trudno klasyfikującym się do jakiegokolwiek gatunku.
Słuchając wcześniejszych płyt można odnieść wrażenie, jakby siedziało się na karuzeli, na której odbywa się projekcja jakiegoś performance'u teatralnego. Tym razem warcząco-szepczące wokale zdają się spokojniejsze, a sama muzyka Wild Beasts jest dojrzalsza. Fakt, panowie zachowują w nagraniach swój pierwiastek dziwności, ale teksty nie są już tak ekscentryczne - na przykładzie singla Albatross promującego płytę, usłyszeć możemy bardziej subtelne słowa i dźwięki.
I would lie anywhere with you / any old bed of nails would do; To tylko przykład jak też inne utwory na albumie są przesiąknięte pięknym klimatem i romantyzmem. Do tego dochodzi nacechowany świergot w wokalach, niesłabnący rytm perkusji, pulsujący bas, wszystko jednak wypełnione pewną dozą głębi i intymności - tworzy to fantastyczną harmonię.
Ta płyta to krok do przodu chłopaków z Leeds, a także pewny ślad w pamięci słuchacza. Po prostu nie można przejść obojętnie wobec tego zespołu!
Smother może nie działa natychmiastowo, ale po kilku przesłuchaniach wyłania się z niego niesamowite piękno. Jeżeli jednak ktoś nie zna jeszcze Wild Beasts, właśnie powinien zacząć od tego albumu, który zachęci do przesłuchania wcześniejszych dokonań grupy.
Meksykanie zaskakują mnie ostatnimi czasy. Parę miesięcy temu odkryłem, że połowa moich sąsiadów na last.fm-ie to obywatele Meksyku, mój ulubiony zespół, Whitest Boy Alive ma największą bazę fanów w tymże kraju, potem okazuje się, że meksykańska muzyka stoi również na naprawdę niezłym poziomie. Pochodzący z Monterrey zespół She's A Tease pokazuje w piosence Long time roll, że przewyższa wiele indie zespolików z Wielkiej Brytanii i Stanów. Jednak odniosłem też wrażenie, że Whitest Boy Alive musiało ich bardzo zainspirować - melodia jest jakby oparta na linii basowej wziętej z "Golden Cage", tylko trochę uproszczona i przyspieszona. Klawiszowiec też jakby pożyczony z WBA. No, ale to jest genialne, tak czy siak. Miłego odsłuchu.
